.......................Ψύλλοι στ΄ άχυρα .................................

Αυτός ο τόπος δεν έχει κανένα βαρύγδουπο στόχο που υπάρχει. Υπάρχει για να μιλάμε, εμείς που γράφουμε, με τον εαυτό μας. Για να αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι και να γοητευόμαστε ότι είμαστε μοναδικοί. Άντε και να ρίχνουμε και καμιά κλεφτή ματιά. Έτσι. Μήπως και σταμπάρουμε κανένα όμοιό μας. Δηλαδή τρίχες, δηλαδή ψύλλοι στ΄ άχυρα…

Όταν συναντηθούμε, όταν γνωριστούμε εμείς, οι λίγοι, αν δούμε πως διαβαζόμαστε από πολλούς, ας κλείσουμε την πόρτα. Γιατί ίσως κάτι να μην έχουμε κάνει καλά. Ίσως ...

Στον 356ο όροφο



Κάποτε, κάπου, μια μέρα θα μένεις στον 356ο όροφο ενός ουρανοξύστη,
θα είναι νύχτα, και θα είσαι μόνη,
κάτι θα δακτυλογραφείς και ένα αεράκι
θα ανέβει 356 ορόφους, θα σου χαϊδέψει τις αφέλειες και
θα σου υπενθυμίσει ότι είσαι
ζ ω ν τ α ν ή...