stenos korses

.......................Ψύλλοι στ΄ άχυρα .................................

Αυτός ο τόπος δεν έχει κανένα βαρύγδουπο στόχο που υπάρχει. Υπάρχει για να μιλάμε, εμείς που γράφουμε, με τον εαυτό μας. Για να αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι και να γοητευόμαστε ότι είμαστε μοναδικοί. Άντε και να ρίχνουμε και καμιά κλεφτή ματιά. Έτσι. Μήπως και σταμπάρουμε κανένα όμοιό μας. Δηλαδή τρίχες, δηλαδή ψύλλοι στ΄ άχυρα…

Όταν συναντηθούμε, όταν γνωριστούμε εμείς, οι λίγοι, αν δούμε πως διαβαζόμαστε από πολλούς, ας κλείσουμε την πόρτα. Γιατί ίσως κάτι να μην έχουμε κάνει καλά. Ίσως ...

Τη συνάντησα τις δύο φορές που πήγα στην Πράγα. Στημένη σαν Άτρωτη Θεά, απλωμένη στον πίνακα μιας μικρής γκαλερί. Σαν θηλυκός Ντόριαν Γκρέυ. Σαν ουτοπία. Σαν είδωλο του άπιαστου, του αναλλοίωτου. Λέω να ξαναπάω, να τη δω. Θα είναι εκεί. Στημένη σαν Άτρωτη Θεά, απλωμένη στον πίνακα της μικρής γκαλερί, ο θηλυκός Ντόριαν Γκρέυ, η ουτοπία, το είδωλο του άπιαστου, του αναλλοίωτου.
Θα τη δω στα κλεφτά, μη και δεν με γνωρίσει.

5 σχόλια:

adinoos είπε...: Μην ξαναπάς στην Πράγα; 10/4/08, 8:20 μ.μ.
adinoos είπε...: θα ξαναπάω; 10/4/08, 8:22 μ.μ.
κόκκινα παπούτσια είπε...: μιλάτε χωρίς εμένα για μένα; 10/4/08, 8:25 μ.μ.
adinoos είπε...: στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα; 10/4/08, 9:23 μ.μ.
Divaynne είπε...: re malaka korse sthn tyxh tha se briskoyme re??; 11/4/08, 10:56 μ.μ.