.......................Ψύλλοι στ΄ άχυρα .................................

Αυτός ο τόπος δεν έχει κανένα βαρύγδουπο στόχο που υπάρχει. Υπάρχει για να μιλάμε, εμείς που γράφουμε, με τον εαυτό μας. Για να αισθανόμαστε ότι είμαστε μόνοι και να γοητευόμαστε ότι είμαστε μοναδικοί. Άντε και να ρίχνουμε και καμιά κλεφτή ματιά. Έτσι. Μήπως και σταμπάρουμε κανένα όμοιό μας. Δηλαδή τρίχες, δηλαδή ψύλλοι στ΄ άχυρα…

Όταν συναντηθούμε, όταν γνωριστούμε εμείς, οι λίγοι, αν δούμε πως διαβαζόμαστε από πολλούς, ας κλείσουμε την πόρτα. Γιατί ίσως κάτι να μην έχουμε κάνει καλά. Ίσως ...

Αιωρούμενες λέξεις



Ζεστός Απρίλης και τα αναψοκοκκινισμένα πρόσωπα, αναζητούν μια θέση για απογευματινό καφέ στο λιμάνι.Ν΄ανεμίζει τα μαλλιά το θερμό αεράκι, κι οι λέξεις να αιωρούνται για λίγο..



1 σχόλιο:

κόκκινα παπούτσια είπε...

Μαυρα παιχνιδιάρικα παπούτσια ή κόκκινα παιδικα? διάλεξε Αντίνοε και πές μου ποιά θέλεις στο κρεβάτι σου!!